Η μυθική ερωτική ιστορία του Ορφέα και
της Ευρυδίκης είναι πολύ γνωστή μέχρι τη σύγχρονη
εποχή και έχει εμπνεύσει την τέχνη στη μουσική, στον κινηματογράφο και το
θέατρο.
Ο Ορφέας ήταν γιος του Θίαγρου, του βασιλιά της Θράκης και ήταν ένας πολύ
προικισμένος μουσικός, που είχε μαθητεύσει στον Απόλλωνα και ήξερε να παίζει τόσο όμορφες μελωδίες με τη λύρα
του που μάγευε ακόμα και τα άγρια ζώα του δάσους. Ο Ορφέας συμμετείχε
στην Αργοναυτική εκστρατεία, βοηθώντας τον Ιάσονα να αντιμετωπίσει
τις Σειρήνες.
Όταν ολοκληρώθηκε η εκστρατεία επέστρεψε στην πατρίδα
του, την Πιερία. Ο Ορφέας με τη λύρα του μάγευε ακόμα και τα άγρια ζώα. Κάνοντας
μια βόλτα στο δάσος, όπως συνήθιζε, συνάντησε τη νύμφη Ευρυδίκη, την
οποία ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε. Το ζευγάρι έμοιαζε ευτυχισμένο μέχρι τη
στιγμή που ο Αρισταίος, ο αγαπημένος φίλος του Ορφέα,
προσπάθησε να βιάσει την Ευρυδίκη. Η νύμφη κατάφερε να του ξεφύγει και άρχισε
να τρέχει στο δάσος, αλλά τη δάγκωσε ένα φίδι και σκοτώθηκε.
Η θλίψη του Ορφέα ήταν απερίγραπτη. Οι μουσικές του
έγιναν μοιρολόγια και ο απαρηγόρητος νέος περνούσε τις μέρες του θρηνώντας και
παίζοντας λυπημένες μελωδίες με τη λύρα του. Η μουσική του γέμισε θλίψη και
συγκίνησε ακόμα και τους Θεούς, οι οποίοι τον λυπήθηκαν και αποφάσισαν να του
δώσουν άδεια να κατέβει στον Κάτω Κόσμο για να συναντήσει την αγαπημένη του.
Για μια ακόμη φορά η λύρα του αποδείχθηκε
«θαυματουργή», αφού όταν έφτασε στις πύλες του Άδη, έπαιξε μια μελωδία, μάγεψε
τον τρομερό Κέρβερο και αυτός του επέτρεψε να περάσει. Το
ίδιο συνέβη και όταν συνάντησε τον Πλούτωνα, τον Θεό του
Κάτω Κόσμου. Ακούγοντας τη μουσική του Ορφέα, ο Πλούτωνας πείστηκε να του δώσει
πίσω την Ευρυδίκη και να την πάρει μαζί του στη Γη. Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί
ποτέ και σύμφωνα με τον μύθο ο μεγάλος έρωτας του ζευγαριού σε συνδυασμό με τη
μελωδία του Ορφέα, «λύγισαν» τον Πλούτωνα, ο οποίος έθεσε έναν όρο.
Ο Ορφέας πίστεψε ότι μπορούσε να κάνει υπομονή και να
μη γυρίσει να κοιτάξει την Ευρυδίκη. Ο Πλούτωνας είπε στον Ορφέα πως στη
διαδρομή μέχρι τη Γη, την Ευρυδίκη θα συνόδευε ο Ερμής. Ο
Ορφέας έπρεπε να προχωράει μπροστά και ο φτεροπόδαρος Θεός, με την αγαπημένη
του να τον ακολουθούν. Απαγορευόταν όμως να γυρίσει έστω και για μια στιγμή το
κεφάλι του προς τα πίσω και να δει την Ευρυδίκη, αλλιώς θα την έχανε για πάντα.
Ο Ορφέας δέχτηκε και προκειμένου να κερδίζει πάλι την
αγαπημένη του, ήταν βέβαιος πως θα μπορούσε να κάνει υπομονή σε όλη τη
διαδρομή. Όμως, λίγο πριν φτάσουν στο τέλος, ο Ορφέας δεν άντεξε. Παρασύρθηκε
από την αγάπη του. Η απόλυτη ησυχία τον έκανε να σκεφτεί πως κάτι είχε συμβεί
και η Ευρυδίκη με τον Ερμή είχαν σταματήσει να τον ακολουθούν. Γύρισε το κεφάλι
του προς το μέρος τους και αμέσως η Ευρυδίκη εξαφανίστηκε και επέστρεψε στον
Άδη.
Ο Ορφέας έμεινε για πάντα μόνος και απαρηγόρητος,
γνωρίζοντας ότι έχασε την αγαπημένη του από δικό του λάθος. Τριγυρνούσε σε όλη
την υπόλοιπη ζωή του στο δάσος και έπαιζε θλιμμένες μελωδίες. Σύμφωνα με τον
μύθο, πολλές νύμφες προσπάθησαν να τον γοητεύσουν, αλλά ο Ορφέας δεν θέλησε
ποτέ καμία άλλη εκτός από την Ευρυδίκη. Τη γυναίκα που έχασε, επειδή δεν
μπόρεσε να ελέγξει την αδυναμία του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου