Μανόλης Αναγνωστάκης

Κάθε πρωΐ

Κάθε πρωῒ

Καταργοῦμε τὰ ὄνειρα

Χτίζουμε μὲ περίσκεψη τὰ λόγια

Τὰ ροῦχα μας εἶναι μιὰ φωλιὰ ἀπὸ σίδερο

Κάθε πρωῒ

Χαιρετᾶμε τοὺς χθεσινοὺς φίλους

Οἱ νύχτες μεγαλώνουν σὰν ἁρμόνικες

- Ἦχοι, καημοί, πεθαμένα φιλιά.

(Ἀσήμαντες ἀπαριθμήσεις

- Τίποτα, λέξεις μόνο γιὰ τοὺς ἄλλους.

Μὰ ποῦ τελειώνει ἡ μοναξιά;)